Onze Picon-gids is er in geslaagd in 4 dagen 1000km bijeen te fietsen.
Een woordje uitleg bij mijn wedervaren van de KOTK 1000 km.
Het weer was fris, bij momenten koud, maar droog.
In de 4 daagse tocht vertrokken iedere morgen een 150 tal fietsers in drie pelotons. De start werd genomen door het eerste peloton om 7.30 met een gemiddelde snelheid van 24 km/u; om 7.45 volgde dan de groep van 27 km/u en om 8.00 startte het grootste peloton aan een gemiddelde van 30 km/u. In de loop van de dag werd haasje over gespeeld en kwam het peloton van 30 altijd het eerste aan. Het tempo kon niet individueel opgedreven worden, want vooraan reden motards en een auto met zwaailicht. Alle kruispunten werden afgezet. Alleen voor rode lichten moest er gestopt worden. We konden voluit de breedte van de weg nemen.
Uiteraard koos ik steevast het peloton van de 30, omdat die de sterkste koptrekkers hadden (Museeuw, Diriecksen,….. Saartje…) en ik me dus mooi achteraan kon houden. In die groep zaten 34 renners die de volle 1000 reden; in de groep van de 24 was er nog een dame die de volle 1000 heeft gereden (chapeau).
We hebben dus Vlaanderen volledig doorkruist, van links naar rechts en van onder naar boven. Ook in Roeselare zijn we gepasseerd. De mooiste rit was op vrijdag met aankomst in het Kuipke in Gent. Onderweg hadden we eerst wat heuvelend parcours van de Brabantse Pijl, daarna wat zachte hellingen uit de Vlaamse Ardennen, maar niets straf. Over dag waren drie bevoorradingszones (5 a 10 minuten) en een lunchstop voorzien (20 a 30 minuten). Telkens was er daar animo met pers, uiteraard allemaal rond Museeuw en Wauter Vandenhoutte, Noels en andere BV’s. Het fietsertje van de Westhoek MTB club heeft eenmaal een interview gegeven voor de camera van ?? , maar ze zullen dat wellicht nooit uitzenden. De laatste dag zijn we volledig gevolgd door Sporza en het was drummen om in beeld te komen. Dat lukte perfect door naast, voor of achter Saartje Vandendriesche te rijden. Ik was er zeker van om in het VRT journaal te raken, en toch MIS. Het zal wel aan mijn kop liggen, zeker niet aan dat van Saartje….
Ik had heel zeker de lelijksten en oudste fiets, ik had van de oudste benen en ik werd er meermaals op gewezen dat ik met mijn manier van rijden zeker het einde niet zou halen. Op een stuk slechte kassei van 1500 m mochten we zondag eens gas geven en ik heb op een kolerieke manier geantwoord met de benen: geen enkel BV – tje nog te zien! Ze zouden nog al eens opkijken van een doordeweekse toertocht, de watjes.
De organisatie had nogal wat mankementen, maar ik vond dat niet zo erg. Bv, de eerste dag hadden we 280 km ipv 250. Een aantal maakte zich daar druk om. Van de mannelijke BV’s vond ik Andre Denys de tofsten. Op zo’n dagen leer je natuurlijk wat andere mensen kennen en dat is altijd plezant.
Uiteraard waren er naast de dagen ook nachten … en ingesloten foto geeft een goede samenvatting van die spannende uren.
Tot ?? en van harte bedankt (GMB) voor de steun.
Luc Coupillie
ps: op de Piciontocht hebben we 100 euro verzamled voor Luc’s zijn goed doel..