De Tijd – 24 Okt. 2015
GWEN DECLERCK EN INE RENSON
DE ZONEN VAN RICHARD (DUJARDIN-TAK)
Philippe (65)
De oudste, en dus de nieuwe pater familias. De intellectueel ook. De Vlerick- professor leidde nauwgezet de fusiegesprekken. Zonder hem zou het nooit gelukt zijn, bevestigt iedereen. Het respect voor Philippe was al groot, en is alleen maar gegroeid. Hij is de voorzitter van het fusiebedrijf.
Paul (61)
De man die Dujardin Foods heeft uitgebouwd. De commerciële man, die vroeg besliste het dagelijkse management uit te besteden. Zijn grote kracht: hij kent zichzelf. Hij vermeed de valkuil om alles zelf te willen doen. Hij weet ook hoe het is rekening te houden met familie die niet in het bedrijf werkt. Toen de fusie ter sprake kwam, was hij zestig. Hij wilde stilaan afbouwen. In het nieuwe Ardo deed hij een stap terug: hij zit niet meer in het directiecomité, maar staat klaar om zijn schouders onder dossiers te zetten. Ze noemen hem ‘de libero’.
Marc (60)
De dokter en de kunstenaar. Internationaal erkend specialist in huidpathologie. Werkte in het ziekenhuis van Roeselare, is nu consulent in het UZ Gent en heeft een labo voor huidpathologie. Was bestuurder bij Durjardin, nu bij Ardo. Marc is de bruggenbouwer. Als jongste van de Dujardin-tak had hij de nauwste banden met zijn neven, vooral met Ignace en Jan. Hij stak het vuur aan de lont. Hij kan mensen goed lezen.
DE ZONEN VAN EDWARD (ARDO-TAK)
Ignace (58)
Een landbouwingenieur, actief in de aankoopafdeling. Zijn vader besliste dat niet hij maar zijn broer Jan aan het hoofd van het bedrijf kwam te staan. Ignace had daar geen probleem mee. Hij heeft veel in zijn mars en wordt omschreven als ‘de valse trage’. Bij Ardo was hij toe aan iets nieuws. Aanvankelijk had hij vragen bij de fusie, maar gaandeweg raakte hij overtuigd. In het nieuwe bedrijf is hij verantwoordelijk voor het aanboren van nieuwe markten buiten Europa.
Jan (54)
De CEO van de Ardo-tak en algemeen directeur van het fusiebedrijf. De ondernemer en harde werker. Jan had de grootste twijfels bij een fusie, maar raakte gaandeweg overtuigd. Zijn neven stonden erop dat hun externe CEO Rik Jacob mee aan het roer zou staan. Dat opende voor Jan het perspectief wat gewicht van zijn schouders te halen. De analyticus, die uitgebreid wikt en weekt voor hij beslist. Moet in het gedeelde management een nieuw evenwicht vinden, wat beter lijkt te lukken dan op de fiets.
Bernard (54)
Een man van de wereld. Werd destijds door zijn vader naar het Waalse Geer gestuurd om daar het productiebedrijf Hesbayefrost te leiden. Vanaf 2000 stuurde hij vanuit Geer Ardo operationeel mee aan. Acht jaar geleden kwam hij terug naar West-Vlaanderen. Bernard is de broer die er het meest van overtuigd was dat het familiebedrijf nood had aan extern management. Hij is de communicator, de eerste die met Marc over een fusie sprak. In het nieuwe Ardo is hij als COO verantwoordelijk voor investeringen, technologie en agro.
Xavier (48)
Een natuurmens en verwoed jager, geworteld in zijn geboortestreek. De broer met het gezonde boerenverstand. Toen Ardo tien jaar geleden exponentieel begon te groeien, voelde hij zich er niet meer zo goed thuis. Hij ging weg en richtte een stockagebedrijf op in Moeskroen. Bij Ardo bleef hij bestuurder. Xavier was niet meteen overtuigd van een fusie. Toen bleek dat ze tot een professioneler management zou leiden, werd hij een vurige verdediger.
Lees hier het volledig artikel