Het meisje dat de nacht voorafgaand aan de Ronde Van Vlaanderen in hetzelfde hotel sliep als Peter Sagan, en dat mij enkele uren later met gouden handen zou schminken voor de ochtenduitzending van Sporza, vertelde me hoe verrast zij was geweest, te zien dat deze kampioen op zijn gemak, op de vooravond van een ik weet niet hoe belangrijke klassieker, pintjes zat te drinken op het ijskoude terras. Geen emmers. Maar toch, een paar pintjes. Het is natuurlijk geen geheim meer dat de klasbak van Zilina niet vies is van een stevige pul hoppevocht. Gelijk heeft hij. In de hemel is geen bier, daarom drinken wij het hier.
Rosseler is een fijnproever en heeft een oogje op de door God gezonden trappist van Chimay, de blauwe. En Gilbert (Philippe, niet Jérôme) kent zeer goed de adresjes van de Monegaskische cafés waar ze Jupiler van het vat schenken. En dan noem ik, het lijkt bij toeval, drie namen van mannen die de Brabantse Pijl aan hun erelijst hebben gelijmd.
Geheelonthouding is de afwijking van fanatieke wielertoeristen, niet van profs.
Geheelonthouding is de afwijking van fanatieke wielertoeristen, niet van profs. In die zin is het wel komisch dat je de website van de Amstel Gold Race niet binnen raakt zonder je leeftijd te hebben kenbaar gemaakt. Want tja, Amstel, dat is een bier nietwaar, en de minderjarige snotters dienen te worden beschermd tegen de satanische verleiding van de alcohol. Je bent dus veertien jaar en prille koersfanaat en je krijgt makkelijker op je laptop een milf met een courgette in haar foef dan het gedetailleerde parcours van de Amstel Gold Race te zien. Pas op, niks mis met courgettes, er zitten heel wat koolhydraten in. Maar ik doe mijn best om het preutse gedoe rond bier te verstaan.
Terwijl het bier en de koers hun wederzijdse liefde allang niet meer stiekem in struiken hebben te bedrijven. Rund um den Henninger-Turm is niks anders dan een wedstrijd die wordt verreden om en rond de brouwerij van het Henninger-bier (de winnaar krijgt er een glas van, Erik Zabel heeft er meer dan eens de smaak van zijn energierepen mee naar boven kunnen boeren).
Herman Van Springel – óók een winnaar van de Brabantse Pijl – ronde met de glimlach zijn carrière af bij wielerploeg Safir; een pils waarvan je geweldig moet pissen. Ik toch.
niks mis met courgettes
Enfin, mijn theewater vertelt mij dat er zondag in Valkenburg een overtuigde bierdrinker zijn positie op de UCI-ranking zal verstevigen. In een koers die ik met het jaar steeds meer gaan waarderen ben en die ik ondertussen voor geen geld ter wereld meer, of het moest zijn een paar miljoen, wil missen. Hoewel nog piep, heeft deze race door de Dutch mountains haar plaats tussen de klassiekers veroverd en mag ze zich in menig jaaroverzicht rekenen tot de schonere.
Leve de Keutenberg!
Amstel: de koers is beter dan het bier.
Dimitri Verhulst, Het Nieuwsblad/Sport, 13 april 2013
Dimitri Verhulst (40) is auteur van onder meer de bestseller ‘De helaasheid der dingen’, winnaar van de Gouden Uil Publieksprijs, winnaar van de Libris Literatuur prijs en passioneel wielerfanaat.