De BBQ zou enkel doorgaan indien ze goed weer voorspelden. Ewel de voorspellingen waren desastreus. Maar afzeggen was geen optie, zo kennen we Eddy en Claudine. Even vlug een oplossing verzinnen, een tafel in elkaar flansen en geen paniek.
Tekst: Jan-Felix
Foto’s: Guido
Genoegzaam wrijft de meester Barbecuer zich in de handen. Misschien lacht hij in het vuistje. Een ding is zeker, vanochtend heb ik gevlogen op de fiets, nu zal ik mijn gasten eens doen vliegen op hun stoel. Kiekens à la façon du maître connaiseur. Om uw vingers en duimen van af te likken. Als je wil weten of onze Eddy nen camembert in ulder poep heeft gestoken, zoals hij ons dikwijls wijsmaakt, moe je maar meegaan naar Normandië. Want daar komt de Camembert vandaan, en daar zal het geheim ook onthuld worden.
Het codewoord Wyfels staat niet alleen voor vreedzaam, gastvrij, en dienstvaardigeheid. Maar ook voor team. Together everybody achieves more, en niemand blijft aan de kant. Valentine verwent de fietsers. En iedereen glundert dat het goed gaat.
De werkplaats opruimen, de juiste ambiance creëren en klaar is kees.
Allelujah Allelujah Onze Jan is verrezen, en heeft de zondagse trainingen weer hervat. Of is het de barbecue die hem lokt. Zie ze stralen, “de ancientss”. Of zijn het “Atsss”
Nen echte Wyfels zegt waarop het staat en hij blaakt van verstand en koersinzicht. Hoe komt het dat Opa de eerste was… awel… “Omdat opa de snelste is van de coureurs.”
Mutti houdt de toekomstige coureur “Thibault” zalig vast. Hij glundert met al die lofbetuigingen.
Feestzalen en verwensalons “Wyfels” opent de afdeling “outdoor chilling” te Passendale. De zon komt op commando.
Et voilà, een combinatie van tot rust gekomen mannen, verse zonnestralen en een aantal pousse cafeets in ’t verschiet, en de dames ontspannen nog voor het momentum der onthullende ontboezemingen. Zou Eddy genoeg drank hebben. Mevrouw Dhoedt piekert zich nu al een zorg “naar welke drankencentrale voor 29 september ?”
Wie met het hart op de tong spreekt kan lekken voor twee. Voilà, ik ben nen Wyfels en geniet no nonsens.
De Ventoux-rist is klaar voor de kist. Ja, te diep in het glas wordt plat op het matte gras.
En zoals bij alle grote kindjes -:) “Nog een keer… please nog een keer…
En draaien draaien draaien zullen wij.
Bedankt Eddy en Claudine.