Kunstschilder Carl Soete gaat na vijf jaar een stapje verder.
Vijf jaar geleden besloot Carl Soete om een grote en gedurfde stap te zetten in zijn leven. De amateurkunstenaar zou gaan leven van zijn schilderijen. Een klein jubileum verder vinden we een gelukkige kunstschilder in zijn atelier die weer met iets nieuws bezig is.
Door Bart Crabbe
Carl Soete is graficus van beroep. Zijn kantoor vind je achter zijn modernistische woning in de Stationsdreef met uitkijk op de spoorweg. Vijf jaar geleden besloot hij zijn grafische activiteiten op een lager pitje te zetten en een poging te doen om als kunstschilder vaste voet aan de grond te krijgen. Ondertussen is de meeste activiteit te vinden in zijn kunstatelier onder zijn kantoor. Daar schilderde hij in 2012 voor het eerst de stadsgezichten waarmee hij onmiddellijk naam maakte.
“Alles ging aan het rollen na enkele reizen die me onder andere in New York brachten. Ik raakte er gefascineerd door de drukte, de positieve energie die zo’n stad uitstraalt. Terug thuis besloot ik om te proberen die sfeer op doek te krijgen. De mensen om me heen wisten niet meteen wat er zou komen. Stadsgezichten op doek zijn vaak grijs en donker en ongezellig. Mij was het vooral te doen om het licht op het canvas te krijgen.”
“Ondertussen is er een hele reeks ontstaan aan stadszichten. Ik ging meer steden bezoeken en mocht in de jaren die daarop volgden ook steeds meer exposeren. Galerijen zagen mijn werk zitten en zo kwam ik op grote kunstbeurzen terecht. In 2016had ik het drukste jaar uit mijn nog jonge schilderscarrière. De ene opdracht kwam na de andere, de ene expositie na de andere. De galerijen openden voor mij onder andere de deur van de beroemde kunstbeurs van Miami. Maar ook de expo in Londen was een hoogtepunt.”
Abstracter
“2017 is een stuk rustiger geweest. Ik heb minder geëxposeerd, maar zeker niet minder geschilderd. Integendeel. Ik voelde dat het tijd werd om een stapje verder te gaan. Mijn stadszichten waren bij manier van spreken nog altijd gebaseerd op een foto. De nieuwe reeks is puur abstract. Het zijn dezelfde kleurtonaliteiten als in mijn vroegere werk maar dit keer vertrek ik van een blanco doek, zonder referenties, zonder vooraf vastgelegde vormen.”
Ik voel dat het tijd wordt om in 2018 een stapje verder te gaan
“De inspiratie haal ik uit dagdagelijkse dingen. Ik ben nogal een gestructureerd man. Sta klokvast om kwart over zes op en ga na het ontbijt elke dag wandelen in het ontwakende Roeselare. Dan zie je plots in de herfst de kleuren veranderen en dan krijg je zin om die te schilderen. Het is niet een boom in herfstkleuren die ik op doek wil maar wel een pure abstractie waarbij het vooral om de kleur gaat.”
“De stap zetten naar meer abstract werk was niet evident. Een leek zal denken dat het veel makkelijker is om op die manier wat kleur op doek te zetten. Het omgekeerde is waar. Er gaat meer studie aan vooraf, iedere veeg of spat is voorbereid en doordacht. Het is moeilijker om het goed te doen en om met dit soort werk de kenners te overtuigen.”
Maar ook tekenen
“In 2017 heb ik echter ook mijn eerste liefde weer opgepikt. Naast het schilderen heb ik me verplicht om ook dagelijks weer te gaan tekenen.”
“Ik ben ervan overtuigd dat het ook voor een abstract schilder zeer belangrijk blijft om contact te houden met het pure tekenen. Mijn figuratief werk is mijn kleine geheimpje. Dat zijn vooral naakten die ik in een atelier naar model teken. Het is boeiend om in twintig minuten een schets te maken en die met wat aquarelverf wat kleur te geven. Ik heb echter nooit de behoefte gehad om deze tekeningen te tonen. Alleen wat intimi hebben er kennis mee gemaakt.”
“En dan zijn er nog mijn schetsboekjes. Op elke reis neem ik een nieuw boekje mee. Ik teken en schilder dan stadszichten en gebouwen die ik tegenkom. Vorige zomer kon ik niet op reis omdat ik hier bij me thuis ook een airbnb run. Ik zat dus wat aan Roeselare gekluisterd. Toen is het plan gerijpt om enkele dagen in eigen stad te gaan schetsen. Je vond me aan de kop van de vaart, op de Grote Markt, op de begraafplaats of aan het Sterrebos.”
Nieuw uitstalraam
“Dit is heel vlug uitgegroeid tot een soort sociaal experiment. Ik heb mijn facebookpagina nieuw leven ingeblazen en elke dag mijn werk gepubliceerd. Er ging onmiddellijk een nieuwe wereld voor mij open. De respons was unaniem positief en fenomenaal. Ik leerde een indrukwekkend medium, een nieuw uitstalraam kennen die me bij mensen heeft gebracht die ik anders nooit zou ontmoeten.”
“Mijn projectje in eigen stad deed me ook Roeselare herontdekken. Wat is de stad weer veel veranderd. De stadskernvernieuwing is gedurfd en geslaagd. Maar ik leerde dat het vooral de mensen zelf zijn die voor verandering zorgen. De stad kan wel het kader creëren maar als er niemand komt basketten dan is die knappe sporthonk onder de spoorweg zinloos. De stad moet vooral de kans geven aan eigen initiatief om van de grond te raken. De K-trolle is nog zo’n schitterend project.”
Iets te moeilijk
“2018 kondigt zich boeiend aan. Op het eind van het jaar hoop ik klaar te zijn met mijn nieuwe puur abstracte reeks. Ik ben zeer benieuwd naar de reacties. Voorlopig leeft nog wat de vrees dat dit soort werk voor Roeselare iets te moeilijk zal zijn. Ik ben er in elk geval erg tevreden mee. De kenners zullen dit zeker weten te waarderen. Afspraak in december in Galerij Blomme.”
Meer op www.carlsoete.be