Humo, 19 Feb. 2013
QUICK·STEP-MANAGER GEEFT ‘M VAN KATOEN
`AL DIE DOPINGBEKENTENISSEN HELPEN ONS NIKS VOORUIT’
Bij de start van een nieuw wielerseizoen – dat ze in Qatar en Oman geloven wat ze willen, hier begint dat nog altijd met de Omloop, nu zaterdag – kijkt Patrick Lefevere bezorgd. De manager van Quick·Step heeft het over metaalmoeheid in de wielersport, aangevreten als ze is door dopingverhalen en aanhoudend amateurisme. Maar hij blikt ook vooruit op het nakende voorjaar, en dat doet hij wél enthousiast, ook al heeft zijn ploeg geen ideale voorbereiding achter de rug.
Patrick Lefevere «Het gebroken sleutelbeen van Nikolas Maes ; Stijn Vandenbergh, die nog altijd sukkelt na zijn knieoperatie; de gebroken duim van Gert Steegmans en dan Tom (Boonen) die twee keer in de kliniek heeft gelegen.»
HUMO Gaat hem dat parten spelen in de voorjaarsklassiekers?
Lefevere «Dat weet ik niet – Tom is sterk en recupereert snel – maar terwijl zijn concurrenten fluitend aan het fietsen waren bij twintig graden, lag hij in de kliniek met een zware infectie. Je moet niet naar school geweest zijn om te weten wie zich dan het best heeft kunnen voorbereiden. Ik heb de indruk dat de buitenwereld het nogal relativeert – `Ach, een schrammeke’ – maar enkele jaren geleden is er nog een verzorger van Team Sky aan zo’n infectie overleden. Zes infusen met antibiotica heeft Tom gekregen: zes! Dat je van één doosje antibioticum minder zou presteren, heb ik nooit geloofd, maar zés van die zakken: dat blijft nog een tijd in je lijf zitten.»
`Respect vind je rechtsonder op je loonfiche terug’
HUMO Is het ook in zijn hoofd geslopen?
Lefevere «Tom is mentaal redelijk sterk, maar deze keer was hij toch een beetje aangeslagen. Maar daar is hij nu overheen, heb ik de indruk. »
Hij is ook nog altijd hongerig, zelfs na vorig jaar. Ik heb zelfs de indruk dat hij nog nooit zo graag heeft gekoerst als nu. Dat zie je wel vaker bij kampioenen die de dertig voorbij zijn: ze zijn fitter, gretiger en professioneler dan ooit, omdat ze heel goed weten dat het straks over is. »
Het is pas over als ze over een gebrek aan respect beginnen te klagen. Als een sportman dát doet, moet je eigenlijk meteen zijn contract beëindigen. Want dan begrijpt hij kennelijk niet meer dat-ie dat respect rechtsonder op zijn loonfiche kan terugvinden. »
Carl Hoefkens van Club Brugge durft het nog niet echt hardop te zeggen, maar ik voel nu al dat hij dat punt nadert. Bij Franky Van der Elst is het net zo gegaan. En om dichter bij huis te blijven: bij Paolo Bettini ook. Meneer wordt wereldkampioen, laat doodleuk weten dat hij ermee mee stopt en verwacht dat wij hem de resterende drie maanden van het seizoen nog uitbetalen ook. `Na alles wat ik voor jullie heb gedaan, verdien ik dat.’ Verdienen doe je als je ervoor werkt. Eén maand heeft hij nog gekregen.»
HUMO Ziet u het met Boonen ooit gebeuren?
Lefevere «Niet echt, maar ooit komt de dag dat het over is of dat hij zelf opstapt. »
Zo is hij ook bij ons gekomen. Ik zat in mijn auto, ’t was tijdens de Tour van 2002, en Paul De Geyter (zijn agent, red.) belt: `Ben je geïnteresseerd in Boonen? Hij is ongelukkig bij US Postal en wil praten.’ Ik heb meteen mijn auto aan de kant gezet: `Heb ik dat goed gehoord?’ Ja, dus. Maar ik wilde dat het correct verliep: ik had geen zin in ambras met de UCI of Johan Bruyneel (ploegleider bij US Postal, red.). De Geyter zei: `Jij betaalt 70.000 euro om Toms contract te ontbinden, maar je mag dat bedrag – gespreid over twee seizoenen – van zijn loon aftrekken. Tom én Bruyneel gaan daarmee akkoord.’ »
Bij US Postal waren ze te veel gefocust op je-weet-wel-wie en jeweet-wel-wat…»
HUMO En aan dat laatste wou Boonen niet meedoen?
Lefevere «Maar neen, daar had het niks mee te maken! (Zucht) Ze hadden gewoon te weinig aandacht voor Tom. Een baasje van 21 en ze hadden hem twee keer naar Luxemburg laten komen om over zijn toekomst te praten. Twee keer is hij onverrichter zake met zijn pa naar Balen mogen terugrijden: geen meeting, alleen maar een handshake van Lance Armstrong. Die jongen was nerveus, die wilde zekerheid over zijn toekomst. »
De meeste mensen maken zich snel zorgen over hun toekomst. Toen ik twee jaar geleden een interimbureau opstartte, schoot iedereen hier ook in paniek. `Hij gaat de boel sluiten.’ Maar dat was een investering voor mezelf, met wielrennen had het niks te maken.»
HUMO Denkt u al aan stoppen?
Lefevere «Natuurlijk denk ik daar aan. Op zakelijk vlak ben ik wel goed bezig, maar ten koste waarvan? Mijn lichaam begint eronder te lijden. Ken je dat gevoel? Je fietst in een groepje, er steekt wat zijwind op, je krijgt het lastig en je wil niet lossen, maar je móét? Wel: dat gevoel hebik alsmaar vaker, dat mijn toerenteller in het rood gaat. Twintig jaar aan één stuk miljoenen moeten zoekenom een ploeg recht te houden, dat doet wat met een mens. Ik blijf maar rondcrossen. Soms plof ik ’s avonds in mijn zetel en denk ik: `Waarom doe ik dit eigenlijk nog?’»
HUMO En wat is het antwoord?
Lefevere «Ik wil die ploeg op de been houden. Dat is mijn drijfveer. Wat moet ik anders doen? Thuiszitten, naar televisie kijken en met de dag tien jaar ouder worden? »
Ik probeer me al een tijdje te omringen met mensen, maar dat is niet evident. Innergetic sponsort al twintig jaar,Quick·Step is er sinds 1998 bij, Omega Pharma sinds 2002: met die mensen kan alleen ik zakendoen, mocht
ik iemand anders op ze afsturen, zouden ze beledigd zijn. Om Cavendish binnen te kunnen halen, ben ik bij al die mensen langsgeweest om wat extra te vragen. Zoiets kan je niet delegeren.»
HUMO Wilfried Peeters is heel blij met de komst van Cavendish: `Hij houdt iedereen scherp,’ zegt hij. `Tom durft bij verlies soms al eens te relativeren, Mark niet.’
Lefevere «Maar net als Tom zal Cavendish dat verlies nooit op zijn ploegmaats afschuiven. Integendeel: `Great team,’ zegt die altijd. Maar dat hij intern wél duidelijk maakt waar het op staat, klopt ook. Zijn kritiek is echter nooit onterecht. Ik heb me altijd gestoord aan spurters die voortdurend hun treintje de schuld gaven. Pseudokampioenen zien nooit de fouten die ze zelf maken.»
`Hij zal het misschien niet graag horen, maar Cavendish is een straatkat: hij komt altijd op zijn pootjes terecht’
HUMO Waaraan merkt u nog dat Cavendish een échte kampioen is?
Lefevere «Aan de manier waarop hij zich aanpast en integreert. Hij maakt vrienden, niet op een slijmerige, maar menselijke manier. Hij praat met iedereen, vraagt of ze getrouwd zijn, is geïnteresseerd in hun kinderen, wil weten met welke auto ze rijden en wat ze graag eten. »
Wij hebben altijd een internationale ploeg gehad, en dan is het logisch dat derenners in groepjes eten: de Vlamingen bij elkaar, de Italianen bij elkaar, dat praat vlotter. Wel: Cavendish is al bij iedereen aangeschoven, hij verwacht niet dat hij als vedette zomaar aanvaard wordt, maar stelt zich nederig op en neemt de moeite om zich te integreren. Zo smeedt hij een band, probeert hij het beste uit zijn ploegmaats en de groep te halen. Als ik een knecht ben, en ik zit op 1 kilometer van de meet aan een polsslag van 180, dan ga ik niet nóg eens accelereren als ik mijn kopman niet kan uitstaan. Voor iemand die ik sympathiek vind, steek ik wél nog een tandje bij.»
HUMO Kortom, u vindt Cavendish slim.
Lefevere «Absoluut. Veel mensen denken dat hij niet zo intelligent is, maar die vergissen zich. Hij zal het misschien niet graag horen, maar in mijn ogen is Cavendish een straatkat: die komt altijd op zijn pootjes terecht. »
Ik heb altijd een onderscheid gemaakt tussen schools slim zijn en échte intelligentie. Ik ken genoeg mensen met een diploma die verloren lopen in de echte wereld, en ik ken er ook veel die er op school nooit iets van gebakken hebben, maar toch echt verstandig zijn. Toen ik Wilfried Peeters en Davide Bramati ploegleider maakte, moest iedereen lachen. `Bramati met zijn grote mond en Peeters die niet van de slimsten is, dat gaat wat geven.’ Maar die gasten hebben straatintelligentie, fingerspitzengefühl. Oké, er staat redelijk wat haar op het Frans en het Engels van Peeters, maar wát hij zegt, is bijna altijd verstandig.»
HUMO Hoe hebt u Cavendish eigenlijk binnengehaald?
Lefevere «Hij is me – net als Boonen destijds – aangeboden. Ik wou hem al een jaar eerder, maar als Engelsman was Team Sky toen voor hem de beste optie. Iedereen met wie hij in zijn jeugd had gereden of gewerkt, zat daar. Hij was bijna moreel verplicht om er te tekenen. Maar na de aankomst van de Tour liep ik zijn makelaar tegen het lijf op de Champs-Elysées: `Do you still want to talk about Mark?’ Ik wist niet wat ik hoorde. `He’s not happy,’ zei hij. Ja, dat kon zelfseen blinde zien. Maar hij was nog maar een halfjaar bij Sky! Eigenlijk vond ik dat een beetje grof en dat heb ik ook gezegd: `Sorry, ik vind niet dat dit kan, deontologisch gezien.’ Een goeie maand later, ik was op de Olympische Spelen in Londen, heeft zijn makelaar me opnieuw benaderd. `Mark wil absoluut weg,’ herhaalde hij. `Ik wil een papier waarop Sky bevestigt dat hij weg mág,’ zei ik. Dat kon, en vanaf dan is het redelijk snel gegaan.»
HUMO Hoe groot is de kans dat Cavendish ook u na een halfjaar laat stikken?
Lefevere «Die kans bestaat altijd, maar ik zei het al: hij is slim. Iedereen weet dat hij bij Highroad al twee jaar niet meer met (manager, red.) Bob Stapleton sprak en dat het bij Sky geen zes maanden heeft geduurd eer het spel op de wagen zat. Als hij zoiets nog een keer lapt, zal voor één keer niet ik, maar hij het imago van ambetant manneke krijgen. (Lachje) Dat beseft hij wel, denk ik.»
HUMO Weet u ondertussen ook waaróm hij tot twee keer toe ruzie kreeg?
Lefevere «Ja, maar daar praat ik niet over, omdat ik tot nog toe maar één klok heb horen luiden – die van hem. Maar het is een emotionele jongen, dat is zeker. Er zijn hem alleszins beloftes gemaakt die niet zijn nagekomen. En wat je ook niet mag onderschatten: hij wil de number one zijn, en bij Sky werd hij natuurlijk voorbijgestoken door Sir Bradley Wiggins en Chris Froome. Bij kampioenen steekt dat altijd.»
SLOVAAKSE SMURF
HUMO Stel dat Tom Boonen tegen de voorjaarsklassiekers weer helemaal in vorm is, wie worden dan zijn belangrijkste concurrenten?
Lefevere «Als Tom er niet staat, hebben we nog altijd Terpstra en Chavanel. Bij de concurrenten verwacht ik een sterke Jurgen Roelandts, al wordt het vooral uitkijken voor Fabian Cancellara en die kleine Tarzan die nu in Oman tekeergaat, natuurlijk.»
HUMO Peter Sagan.
Lefevere «Gene gewone smurf, hè? Wij hebben hem getest toen hij 17 was, op 18 augustus 2008.»
HUMO U kent de datum nog?
Lefevere «Ik slááp er niet van! (lacht) Ik had geen geld toen. Zijn tests waren uitstekend, maar we hebben hem voorgesteld om nog één jaar bij de beloften te rijden. We hebben het eigenlijk niet goed aangepakt: die jongen sprak eigenlijk alleen maar Slovaaks en wij hadden geen tolk bij. Dat zal me niet nog eens overkomen als ik zo’n resultaten onder ogen krijg. (Toont op zijn computer de mail met testresultaten) Hier: `De waarden van deze junior zijn significant beter dan die van de meeste professionele veldrijders.’ Hij reed toen nog vooral moutainbike, op een Cannondale-fiets. Zo is het Cannondale Pro Cycling Team (zijn huidige ploeg) datzelfde jaar nog bij hem terechtgekomen. Boasson Hagen is ook zo van onder onze neus weggeplukt. Maar met hem hadden we wél een mondelinge overeenkomst.»
HUMO Zdenek Stybar wil zich ook graag tonen in de Ronde van Vlaanderen.
Lefevere «Schitterende gast! Hij staat te springen als een jong veulen om op die Vlaamse koersen te worden losgelaten. We moeten hem voortdurend intomen, met het zweepke (lacht). Cyclocross, dat is: een uur lang vol gas geven, maar op de weg is het nog altijd zoals Briek Schotte zei: `Je moe weten wanneer daje moe rieën en wanneer daje nie moe rieën.’ In een klassieker is het: wachten, wachten en nog eens wachten – tot dé kans zich aandient. En dat moet Zdenek leren. Tijdens de voorbereidingskoersen heeft hij zichzelf al een paar keer helemaal opgeblazen. We hopen dat hij daaruit heeft geleerd, want momenteel zijn zijn ogen echt groter dan zijn buik. Maar ik héb dat graag bij een jonge renner: zijn enthousiasme is aanstekelijk voor de hele ploeg. En bovendien is het een echte topatleet.»
HUMO U hebt het nu bijna één jaar lang kunnen laten bezinken: wat vindt u van het nieuwe parcours van de Ronde van Vlaanderen?
Lefevere «Voor Tom is dat parcours eigenlijk nét iets te lastig, en ik was in het begin net als iedereen erg sceptisch over een finale zonder de Muur, maar nu ben ik er blij mee. Vooral met het oog op de veiligheid. De laatste jaren sneed ik het parcours af met een wagen met reservemateriaal en ik was er echt niet meer gerust op. Ik was zelfs van plan ermee te stoppen. Elk jaar werd het zotter en reden er meer cowboys rond. Er ging in die finale iets ergs gebeuren, dat voelde je aankomen: een ongeval, een verkeersinfarct of een opstopping in de koers. Ook het publiek langs de kant is roekelozer geworden: vooral door die gsm’s en smartphones. Ze zijn aan het bellen of sms’en, ze nemen foto’s…»
`Voor Boonen is het nieuwe parcours van de Ronde Van Vlaanderen eigenlijk nét iets te lastig’
HUMO `Het parcours is eigenlijk te zwaar voor Boonen,’ zegt u. Is het – gezien zijn voorbereiding – dan niet uitgesloten dat hij dit jaar wint?
Lefevere «Neen, omdat toppers als Tom soms van die gloriedagen kunnen hebben. Hij leeft er mentaal alleszins enorm naartoe. Toen ik hem in het ziekenhuis belde, zei hij: `Eigenlijk moet ik me nog geen zorgen maken: ik moet maar twee koersen rijden, de Ronde en ParijsRoubaix.’ En dat ís ook zo. Waarom zou Tom de Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne moeten rijden?»
HUMO Omdat u en de sponsors dat willen?
Lefevere «Sorry, maar een sponsor die niet begrijpt dat Tom op dat moment, met het oog op de twee grote voorjaarsklassiekers, misschien meer baat heeft bij rust, zit in de verkeerde sport. Maar pas op: er is nog niks beslist. Misschien rijdt Tom die wedstrijden wél, voelt hij zich wel bestand tegen de druk.»
HUMO Druk?
Lefevere «Ook in zo’n wedstrijden verwachten de mensen iets van Tom en dan legt hij zichzelf druk op. Dat heb je vorig jaar toch ook gezien, toen hij als een nieuweling met Sep Vanmarcke naar de finish reed in de Omloop? `Wat een dommerik,’ zeiden de mensen, maar ik heb toen heel erg genoten. Natuurlijk ging hij die sprint veel te vroeg aan, natuurlijk was het niet slim, maar dat bijna kinderlijke enthousiasme van hem dééd me wel iets.»
DE MUPPETS VAN DE UCI
HUMO De voorbije maanden zijn we overspoeld door dopingbekentenissen, die van Lance Armstrong voorop.
Lefevere (zucht) Het stopt gewoon niet meer. Het is te veel geworden. En het ergste is: ik ben er zeker van dat het nog lang niet gedaan is. Ik durf bijna te wedden dat sommige kranten nu al nieuwe straffe verhalen hebben over grote namen uit het verleden, maar dat ze die opsparen tot de klassiekers en de Ronde van Frankrijk. Puur uit verkoopsoverwegingen spreiden ze hun primeurs.»
HUMO Legt u eens uit waarom het te veel is geworden.
Lefevere «Metaalmoeheid. Ik merk het overal, bij iedereen. De coureurs hebben er nog het minst last van, die zijn jong, die denken nog niet veel verder dan een paar koersen, maar bij alle echelons boven die coureurs zit de mot er goed in. Logisch ook. Als je ook maar een beetje nadenkt, kán je niet gerust zijn in de toekomst van het wielrennen. We slagen er maar niet in de sport naar een echt professioneel niveau te tillen, omdat bepaalde machtsblokken elke vorm van vooruitgang tegenhouden. Ideeën genoeg, maar de UCI zit er precies niet op te wachten. En A.S.O. (organisator van de Tour de France, red.) ook niet.»
HUMO Zij voelen de bui toch ook hangen?
Lefevere (kijkt bedenkelijk) «Ja? Ik merk daar toch niet veel van. Bijna elk nieuw initiatief dat de sport commercieel, sportief of organisatorisch vooruit kan helpen, schieten ze af. »
Sorry, maar het blijven amateurs. De wielrennerij is een groot bedrijf, maar de belangrijkste aandeelhouders hebben niks te zeggen. Daar kan je toch niet bij? Er zijn vijf grote investeerders in het wielrennen – Gerry Ryan van GreenEDGE, Andy Rihs van BMC, Flavio Becca van RadioShack, Doug Ellis van GarminSlipstream en Zdenek Bakala van ons – maar die mogen zich nergens mee moeien? Die moeten braaf hun geld afgeven aan de UCI en toekijken hoe die muppets ermee aan het klungelen gaan. Beseffen die heren wel wat er gebeurt, mochten die vijf hun geld terugtrekken? Ik wel: het wielrennen wordt een héél marginale sport. »
Ik hou helemaal niet van dictators, maar met een Bernie Ecclestone (grote baas van de Formule-1, red.) zou het wielrennen zeker gediend zijn. In elk geval moet onze sport volledig geherstructureerd worden, we moeten af van het amateurisme, anders zingen we het niet lang meer uit.»
HUMO Even terug naar de doping?
Lefevere «Maar het gáát ook over doping. Als je al die verhalen van de voorbije maanden leest, dan moet je toch vaststellen dat de UCI ook op dat vlak heeft geklungeld?»
HUMO De bekentenissen van de voorbije maanden hebben vooral het beeld geschetst van een door en door verrotte sport.
Lefevere «Door en door? Valt het niet op dat het meestal níét de grote renners zijn die spontaan bekentenissen afleggen? Pseudokampioenen, daar heb je problemen mee, die gaan het vaakst achter je rug sjoemelen. Ik heb het nu niet over Armstrong en andere groten die met medeweten van de ploeg hebben gedopeerd, maar over jongens die op eigen houtje werkten. Die vormen de meerderheid van de gasten die nu te biecht gaan.»
HUMO Echte kampioenen bekennen niet omdat ze te veel te verliezen hebben. Het zijn de gasten die met zo goed als lege handen zijn geëindigd, die zich afvragen: `Was het allemaal wel de moeite?’
Lefevere «Dat is één uitleg. Een andere uitleg is: echte kampioenen – en ik heb het niet over grote ronderenners – hadden misschien geen doping nodig.»
HUMO Wie gelooft dat nog?
Lefevere «Niemand, dat is het spijtige. Hoewel, is het ooit anders geweest? Toen ik als kind met mijn nonkel en tante naar de koers keek, zeiden ze ook al `Je wint geen Tour de France op een stuk brood en een biefstuk.’ De mensen hebben het nooit geloofd.»
HUMO De mensen zijn niet naïef.
Lefevere «De mensen zijn gebrainwasht door alle verhalen. Er is véél doping genomen, dus wordt ervan uitgegaan dat iederéén doping neemt. »
Weet je: al dat graven in het verleden heeft bitter weinig zin, vind ik. Er worden mensen aan de schandpaal genageld voor iets dat ze jaren geleden hebben mispeuterd en men laat ze daar nu nog voor boeten. Kijk naar Steven de Jongh, die zijn job (als ploegleider by Sky, red.) heeft moeten opgeven. En het ergste van al: die jongen zegt eerlijk dat hij in 2000 al met doping is gestopt, maar ze geloven hem nog niet, `want ook bij Quick·Step zal hij wel hebben gepakt.’ Wat schiet je daarmee op? Mij heeft heel die affaire-de Jongh echt pijn gedaan.»
HUMO Laten we toch maar eens in de tijd terugkeren. U was ploegleider bij Mapei in volle epotijdperk. U hebt toen veel gewonnen. Houdt u vol dat dat clean is gebeurd?
Lefevere «Ja. Of is iederéén die een prijs heeft gereden, verdacht?»
HUMO Neen, maar wel een ploeg die in die periode zo oppermachtig was als die van u.
Lefevere «Heb je er ooit bij stilgestaan dat Mapei ook een veel groter budget had dan de meeste andere ploegen? Dat wij het geld hadden om de allerbeste renners te betalen? Veel van die coureurs die in het epotijdperk klaagden dat ze niet mee konden, hadden gewoon niet het intrinsieke talent om bij een topploeg te rijden. Wij haalden de grote moteurs binnen, niet van die brommerkes. Wij selecteerden onze renners op een DDR-manier.»
HUMO Interessante vergelijking.
Lefevere (verveeld) «Haha . Ik heb het alleen over de selectie. Wij screenden alle jonge talenten. Vanaf ’97 zijn wij overal de grootste kampioenen bij de juniors gaan weghalen. Op een gegeven moment hadden we in ons beloftenteam Pozatto, Cancellara, Evans, Eisel, Rogers,… Pure talenten, dat hebben ze nadien allemaal bewezen. En waar hamerden we bij die gasten op? Discipline, training, óók zoals in de DDR. Maar doping? Nooit. Waarom is geen enkele van die mannen bij ons groot geworden? Omdat we ze naar hun eigen goesting te rustig lieten groeien. »
Ik zal eens iets vertellen: toen ik in 1996 bij Mapei begon, zat die. Alle rechten voorbehouden hele Spaanse vloot daar nog, met Abraham Olano en zo. Fantastische gasten, superprofs ook, maar ze gingen wel naar dokter Ferrari. Squinzi, de grote baas van Mapei, vroeg ons wat we daarvan vonden. `Linke boel,’ zeiden wij. Wel, die hele Spaanse garde is na het seizoen afgedankt. Later liep er nog een dopingdokter in de buurt van de ploeg rond, ook de renners die met hem werkten, zijn uiteindelijk aan de deur gezet. Daarom is Squinzi met het Mapei-centrum gestart: optimale medische begeleiding om ervoor te zorgen dat zijn renners ook zonder doping topprestaties konden leveren.»
HUMO Zonder doping of met goed gecontroleerd dopinggebruik?
Lefevere «Zonder. Waarom heb ik gepleit voor het biologisch paspoort? Omdat ik de hematocrietgrens van vijftig hypocriet vond. Een renner met een natuurlijke waarde van zesendertig mocht volop pakken, dat vond ik niet ernstig.»
MEN IN BLACK
HUMO Het is een feit dat u in de strijd tegen doping altijd een voortrekkersrol hebt gespeeld.
Lefevere «Waarom geloven jullie mij dan niet? Gewoon omdat een aantal van mijn renners achter mijn rug naast de pot heeft gepist en omdat ik dan altijd zeg dat ik van niets wist? Ik bén geen struisvogel, geloof me. Ik luister ook naar Radio Peloton, ik zie ook wat ik zie, maar ik zie niet alles. Museeuw was geen man in black (sommige renners trainden in zwarte uitrusting om niet opgemerkt te worden door dopingcontroleurs, red.), hè? Ik heb er zo eens één gesproken. `Zo vallen de wielertoeristen ons niet lastig,’ zei hij. Ik heb eens goed gelachen en hem voorspeld dat hij flink in de problemen zou komen. En hij ís tegen de lamp gelopen. Ik moet wel toegeven dat ik bij die ontmoeting zo zat was als een Zwitser. Het schijnt dat ik me nogal goed heb laten gaan, toen (lacht). Om maar te zeggen: ik bén niet naïef. Maar ik kon niet álles weten. Dat geloven veel mensen dan weer niet. Die zeggen liever dat ik de omerta trouw blijf.»
HUMO Omdat het niet in uw WestVlaamse aard ligt om u jaren aan een stuk gewillig te laten rollen door bedriegers die met prijzengeld gaan lopen dat in uw kassa had kunnen zitten. Omdat u niet de man lijkt die heiliger wil zijn dan de paus.
Lefevere «En toch ben ik het ge weest. Een idioot, misschien, maar ik kan wel iedereen recht in de ogen kijken. Dat bijna niemand dat gelooft, snap ik. Als je uit een dievenfamilie komt, zal iedereen je altijd als een dief zien, ook al heb je nog nooit gestolen.»
HUMO Vindt u het niet vreemd dat er de voorbije maanden niet één Vlaming tot bekentenissen is overgegaan? Amerikanen, Duitsers, Nederlanders, noem maar op, maar geen landgenoten.
Lefevere «Andere cultuur, zeker? Vlamingen zijn binnenvetters, hè? Maar ik ben liever Vlaming dan Amerikaan. Die zeggen bij ’t minste `I love you’ of `I’m sorry’, maar dat vind ik te makkelijk. In Holland is het nu bijna een morele verplichting geworden: wie niet bekent, hoort er niet bij. Maar wie wél bekent, wordt uitgespuugd. Dan beken je beter niet.»
HUMO Is bekennen niet de enige manier om met het verleden in het reine te komen?
Lefevere «`Doe wel en zie niet om,’ zeggen ze in West-Vlaanderen. Wel: ik geloof daarin. In plaats van terug te blikken zouden we onze energie beter in de toekomst stoppen en écht werk maken van het professionaliseren van onze sport.»
HUMO Hebt u de indruk dat de doorsneewielerliefhebber wakker ligt van de dopingverhalen?
Lefevere «Eerlijk? Neen. Zelfs de sponsors schenken er niet echt veel aandacht meer aan. Toen ik extra geld ging vragen voor Cavendish, heeft niemand die dopingverhalen als mogelijk bezwaar aangehaald. Niemand. Dat is vroeger wel anders geweest. Echt: de mensen hebben het ermee gehad.»
HUMO Dat we ondertussen misschien denken dat u toch ook boter op het hoofd hebt, dat neemt u er allang bij?
Lefevere «Dat kan me gestolen worden. Ik sta recht in mijn schoenen: ik ga niet bekennen wat ik nooit heb gedaan.»
HUMO Bedankt voor het gesprek.
Sander Van den Broecke en Joost Vandensande
Foto’s Marco Mertens
OMLOOP HET NIEUWSBLAD Eén, zaterdag 23 februari, 14.05
KUURNE-BRUSSEL-KUURNE Canvas, zondag 24 feb., 15.45
Copyright © 2012 De Vijver Media. Alle rechten voorbehouden