“We vloeken ook wel eens op elkaar”
Yves Vanderhaeghe (47) & Catherine Pype (31)
- Zij geeft lichamelijke opvoeding in het hoger middelbaar en speelt volleybal, hij is ex-profvoetballer en nu trainer van KV Oostende
- 2,5 jaar samen, wonen anderhalf jaar samen in Kortrijk
- Samen gaan ze lopen, tennissen, en spelen ze padel en beachvolley
Yves: “Zelfs toen ik nog voetbalde, ging ik tijdens mijn vakanties elke dag lopen en tennissen. Als ik een dag niet beweeg, loop ik ambetant. Sport is mijn lang leven. Als ik moet kiezen tussen het gras afrijden of sporten, weet ik het wel. Maar dat geldt voor Catherine evengoed. Jammer genoeg moeten we ook nog werken en praktische zaken regelen, maar als we heel ons leven alleen maar zouden moeten sporten, zouden we meer dan gelukkig zijn.”
Catherine: “Ik heb alle mogelijke sporten gedaan: ballet, gym, judo, tennis, zwemmen, volleybal, snowboarden, skiën. Ik kom uit een heel sportief gezin. Mijn vader, Francis, heeft lang op hoog niveau gevoetbald, mijn drie broers, waaronder Edward, voetbalden, ook mijn mama, Bernadette, rolde daarin. Andere families gingen naar musea, wij gingen sporten, ook op reis. Op Lanzarote is er een sporthotel waar wij altijd naartoe gingen. Misschien vinden andere mensen dat buitensporig, maar voor mij was dat normaal. Ik had ook nooit het gevoel dat ik echt goed kon sporten, want mijn broers waren altijd beter.”
Te explosief
Yves: “Ze is nochtans een ongelofelijk goede allround sporter. Veel mannen kunnen niet mee met haar, hoor. Ze zou er mij ook durven aflopen. (lacht) Ze heeft ook talent voor tennis, terwijl ze daar weinig vorming in heeft en heeft veel tactisch inzicht. Vroeger had ik nooit echt partners die veel sportten, met haar is het anders en ik moet zeggen dat ik het wel leuk vind dat we dit kunnen delen. Al moet ik haar wel eens intomen.”
Catherine: “Ik ben gewend om explosief en snel te sporten, ik deed nooit duursporten. De eerste keer dat we samen gingen lopen, op vakantie in de bergen, heb ik me in een kwartier tijd volledig opgeblazen. (lacht) Yves heeft me geleerd om meer op mijn gemak te lopen en nu heb ik daar veel meer deugd van.”
Yves: “Sport moet bij mij niet meer per se zo zwaar zijn. Ik geniet er gewoon van om mijn kilometers te maken. Maar Catherine moet haar hart voelen slaan. Ze moet zweten en in beweging zijn, of ze verliest haar concentratie.”
Competitiebeesten
Catherine: “Meestal sporten we met elkaar, als we gaan tennissen of padelen (een mix tussen tennis en squash, nvdr.). Yves is geklasseerd in tennis, hij is niveau B. Als ik zou matchen tegen hem, kan hij nooit voluit gaan, dus met elkaar spelen is leuker. Al vloeken we ook wel een keer op elkaar, dat is typisch zeker?”
Yves: “We zijn allebei winnaars, competitief. Bij de vrouwen bepaalt zij het spel ook echt. Als je dan samen speelt, dan zijn we beiden erg aanwezig. Dan pak je elkaars bal wel een keer af of vloek je een keer op elkaar. Ik ben ook een trainer hé, maar ik heb al geleerd dat ik haar niet te veel opmerkingen mag geven.”
“Ik heb al geleerd dat ik haar niet te veel opmerkingen mag geven”
Yves“Ik ben wel een betere verliezer dan Yves, denk ik”
Catherine
Catherine: “Ik ben wel een betere verliezer dan Yves, denk ik. Ik ben gewoon om mij te moeten weren, maar ook om te verliezen. Net door die drie oudere broers. Yves heeft het daar moeilijker mee. Hij was altijd de beste en wil ook altijd de beste zijn. Maar ik vind dat een schone eigenschap: hij blijft ook altijd vechten en ervoor gaan.”
Yves: “Leven we voor de rest erg gezond? Niet echt. We zijn allebei goede eters, bourgondiërs. Ik moet echt op mijn lijn letten, Catherine helemaal niet.”
Catherine: “In gelijk welke relatie vind ik het belangrijk dat je jezelf goed verzorgt en er goed blijft uitzien voor elkaar. Yves is vijftien jaar ouder dan ik, ja, maar dat speelt geen rol. Ik ken genoeg mannen van mijn leeftijd met een flinke bierbuik. Yves zal zich niet snel laten gaan, daar is hij het type niet voor.”
Yves: “Ik ben daar te ijdel voor. Natuurlijk ben ik wat verdikt sinds mijn topsportcarrière, dat kan ook niet anders als je van elke dag sport naar een paar keer per week gaat. Ik las dat Cancellara al twaalf kilo bijgekomen is sinds hij stopte met koersen. Ik snap dat, maar meer moet dat toch niet zijn.” (lacht)
Het Nieuwsblad Magazine
Zaterdag 29 april 2017